بلوک لارستان در فارسنامه ناصري

و بعد از استيلاي افغان و شوريدگي ممالك ايران، دو نفر برادر يكي نصير خان و ديگري حاجي خان كه در اوايل حال، انها را "مير شكار نصيري" و "مير شكار حاجي" مي گفتنداز قريه كل كه در اصل "كال" است، از ناحيه بيخه فال لارستان برخاسته، پاي جلادت در ميدا مردانگي گذاشتند.

و جمعي را با خود يار كرده در قلعه "مشتكوي" سبعه كه كوهي خدا افرين است، منزل نموده بناي تاخت و تاز را گذاشتند و بر نواحي سبعه مسلط گشتند، پس از سالها از جانب پادشاه قهار نادر شاه افشار به لقب "جليل خاني" و حكومت محال سبعه سرافراز شدند.

و در بين اهل شهر لار حاكم خود را كشتند، ورثه مقتول پناه به نصير خان اوردند و او را به حكومت لارستان دعوت نمودند و نصير خان به لارستان رفته، تمكن يافت و دختر حاكم مقتول را به عقد ازدواج خود دراورد و حكومت لارستان را ضميمه محال سبعه نمود.

و بعد از وفات نصير خان پسرش عبدالله خان لاري به جاي پدر به حكومت خطه لار و محال سبعه برقرار گشته، به لقب جليل بيگلربيگي لارستان سرفراز گرديد، مدتها به حكومت باقي بود و درحدود سال 1250 و اند وفات يافت.